राधा मी गोकुलीची...बावरी ...
रमले रे मी नीलाईत तुझ्या...
की त्या बासुरीच्या नादात ...
माझ्या मेघश्यामा ..रे माझ्या मेघश्यामा ....
विश्वी त्या विहरता विहरता ....
भासते रे की विसरलास तू मला ...
परी गूढ़ असे ते नाते अपुले
कसा रे विसरु शकशील मला...
मज भास् निरंतर होती ...
की होतसे मी स्वप्नी तव रममाण ...
कले ना मग मज स्वप्न काय अन सत्य काय? ...
काय रे किमया त्या तव नीलकांतीची
अन त्या मधुर स्वर्गीय सुरांची .....
कशी रमते मी रे...
अन जाते होउन एकरूप ...
नकळत मजला मी जाते विरघलुनी त्यात...
भान येता अणिक परती येते ....
मी माझ्या ...हो केवळ माझ्या त्या गोकुळात...
आणिक शोधत बसते रे मी ...
माझ्या हरवलेल्या मेघश्यामा .....
यमुनेच्या नीलडोही .....
नीलकांतिच्या केवळ माझ्या मेघश्यामा.....
Wednesday, October 29, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment