मन राधेचे

श्यामल मेघांवरी त्या
सप्त रंगांची ऊधळण होते
मनी अचंभित राधा
निसर्ग नवलाते न्याहाळीते

फूलता विविध रंगी तो
मोरपिसारा त्या काननाते
इंद्रधनुष्यी मन राधेचे
झनक झनक थिरकते ....

किंचित चिंतित ती राधा
त्या सख्या हरिसी शोधिते
ना दिसता ती भय व्याकुळ
त्या कदंब डोही डोकाविते

थाम्बे तो मेघ ही वर्षता
अन् सूर्य ढगा आडुनी पाही ते
शामल कांति आकाशी दिसता
हर्षित राधा ती वेडावते

वेड्या त्या राधेसिं बघता
धुन मुरलीची उमटते
सुरेल धुन ती कानी पङता
गोकुळ हरिमय होई ते....

अन् मग .....

इंद्रधनुष्यी मन राधेचे
झनक झनक थिरकते ....

सुनील जोशी
१०/११/२००९

इथे मी स्वताला राधा स्थानी कल्पुन हां अनुभव घेण्याचा एक प्रयत्न केलेला आहे .प्रयत्न कृष्णार्पणमस्तु ..........